Wizualizacja działań edukacyjnych biblioteki szkolnej w cyfrowym świecie informacji

Abstrakt

Rewolucja technologiczna w komunikacji, w nowych formułach przekazu, w mnogości aplikacji – fascynuje, dając ogromne możliwości, wiele nadziei - przynosi ze sobą także wiele niewiadomych. Sondowanie potrzeb edukacyjnych, metod pracy, sposobów inspirowania ucznia, to nieodzowny krok w kierunku zastosowania nowych technologii w konkretnych działaniach, tworzonych programach i projektach, to także istotny element konwencji cyfrowej szkoły.

Olbrzymi udział obrazu (i obrazowania) w komunikacji grupowej oznacza, że alfabetyzm wizualny jest w takim samym stopniu niezbędny do uzyskiwania informacji, operowanie nią, jej wykorzystywania oraz przesyłania, jak umiejętność czytania. Coraz częściej stykamy się z tworzeniem wspólnej przestrzeni edukacyjnej ucznia, szkoły, biblioteki. Warto uświadomić sobie, co jest wyrazem aktualnych przyzwyczajeń młodego pokolenia. Jak wdrożyć do aktywności czytania, a co za tym idzie, analitycznego myślenia, niezbędnego uczniowi w uczeniu się i samokształceniu?

Liternet, powszechne nauczanie online (MOOC), platformy edukacji w sieci (od oficjalnych po społecznościowe) - jako nowe zjawiska sieciowe, najbardziej skutecznie ilustrują zakres funkcjonowania uczenia się. Także obraz miejsca literatury i związanych z nią innych form pracy, w szerokich społecznościach związanych z internetową twórczością i odbiorem - ulega przeobrażeniom. Powszechnie dostępne wizualne informacje (w tym infografiki), wsparte ciekawymi aplikacjami, dostępnymi również w sprzęcie mobilnym, rozwijają zainteresowania literaturą, jej nowymi formami prezentacji i odbioru.

Rozwój technologii informacyjnych, a zwłaszcza tych wizualnych, ponownie spowodował zwracanie się myśli ludzkiej do komunikacji wizualnej, jej zasad i języka. Coraz częściej mówimy o konieczności edukacji dla bycia i działania w przestrzeni wizualnej, a dalej nawet do budowania języka takiej komunikacji. Współczesne spojrzenie na edukację, uwzględniające znaczenie mediów cyfrowych, owocuje włączeniem technologicznych, wizualnych i komunikacyjnych umiejętności do programów kształcenia tradycyjnych dziedzin szkolnych i poszerzenia działań bibliotek.